zondag 22 maart 2020

26-27/02/2020 Problemen met onze fietsen.

Ondanks het feit dat we pas om 9u30 vertrekken en het nog 52 behoorlijk lastige kilometers zijn tot de luchthaven van Kuala Lumpur zijn we er al omstreeks 14u. Aangezien onze vlucht pas voorzien is om 23u40 hebben we dus een zee van tijd om onze fietsen in te pakken. Zoals we dat steeds doen bij een terugvlucht pakken we onze fietsen in met vershoudfolie, 2 rollen van 60m per fiets.
Omdat het ons nog niet duidelijk is of er bij het inchecken een forfaitaire prijs wordt aangerekend per fiets of dat ze worden meegerekend in het gewicht van de bagage ga ik op zoek naar het kantoor van Turkish Airways. Het antwoord dat ik daar krijg is vrij duidelijk: men rekent €90 per fiets. Hadden we dit eerder geweten was het niet nodig geweest om dat pakket van 15kg nog per post naar huis te verzenden.
Drie uur vóor vertrek begint men met het inchecken. Aanvankelijk verloopt dat vlot, we hoeven zelfs niet aan te schuiven want dankzij onze fietsen kunnen we inchecken aan een aparte balie. Omdat onze fietsen beschouwd worden als ‘oversized luggage’ moeten we met onze fietsen langs een aparte scanner, en dan beginnen de problemen.
De scanner is té klein om onze fietsen er door te krijgen. We moeten er de overste van Turkish Airways bij halen. Er wordt wat  heen en weer gepraat tussen de overste van de vliegtuigmaatschappij en de veiligheidsagenten die de scanner bedienen, maar het lost niet veel op. De veiligheidsagenten blijven bij hun standpunt de ze de fietsen niet laten passeren als ze niet door de scanner kunnen. Ze suggereren dat we de fietsen dan maar volledig moeten demonteren, iets wat voor ons op het ogenblik geen optie meer is, het duurt te lang, ons materiaal is al weg met de bagage en we hebben geen vershoudfolie meer om ze terug in te pakken. Aan de andere kant van de luchthaven zou er nog een grotere scanner zijn maar die kan op dit late uur van de dag niet meer gebruikt worden. De overste van Turkish Airways komt met de enige oplossing die ons nog rest: de fietsen via een cargo dienst naar België versturen. Hij belt de verantwoordelijke van de dienst cargo die op zijn buurt de persoon die ervoor kan zorgen dat de fietsen op een vliegtuig richting België worden gezet oproept. Het zijn stresserend momenten want eer alles administratief afgehandeld is en onze fietsen meegenomen worden moeten we lopen om onze vlucht te halen.
Een week later zijn we onze fietsen gaan ophalen in Zaventem. Het kostenplaatje: ruim 1000€.

dinsdag 3 maart 2020

24-25/02/2020 Het regelen van onze terugvlucht

Om problemen te voorkomen bij het inchecken proberen we steeds beroep te doen op een reisbureau voor het boeken van een vlucht, dit om vooral zeker te zijn dat onze fietsen meekunnen.. In Port Dickson zouden er twee reisbureau's zijn. Ze zijn allebei gelegen in de buurt van de busterminal. Om 9u30 gaat de eerste open maar de bediende in het bureau is maar weinig behulpzaam en zegt dat we best gewoon naar de luchthaven gaan en daar gaan informeren (eventjes 52km verder). Het andere reisbureau gaat blijkbaar niet open. Van een werkneemster in een juwelierswinkel krijgen we een adres van  een reisbureau in Lukut, een stadje zo'n 10km ten noorden van Port Dickson. We nemen een taxi naar her reisbureau in Lukut. Terwijl de taxichauffeur buiten op ons blijft wachten proberen wij binnen een vlucht geregeld te krijgen. De communicatie met de man en de vrouw verloopt zeer moeizaam, alleen de vrouw spreekt Engels maar is zeer moeilijk te verstaan. Het zoeken naar een geschikte vlucht neemt vrij veel tijd in beslag, alsof ze er maar weinig ervaring mee hebben. Uiteindelijk komen ze met het voorstel van een vlucht met Ethias waarbij de fietsen zouden meegerekend worden in de 60kg bagage. Aangezien het toch een vrij dure vlucht is twijfelen we nog even maar zeggen dan toch dat ze de vlucht mogen boeken. Wanneer ik echter vraag of ik met mijn creditcart kan betalen krijg ik als antwoord dat het cash moet betaald worden. Zo'n groot bedrag aan een ATM afhalen zal ons echter nooit lukken. We moeten onverrichterzake terug naar ons hotel. De enige keuze die we nog hebben is zelf een vlucht boeken via het internet en op de luchthaven zelf zien hoe en wat met onze fietsen. We boeken een vlucht met Turkish Airways. Wat we echter niet weten is of de fietsen worden meegerekend in de 60kg bagage of dat we er apart moeten voor betalen. We weten wel dat er per kilogram extra bagage 50 USD wordt gerekend. Om zeker onder de 60kg te blijven gaan we (net zoals 4 jaar geleden) een pakket via de post naar huis sturen wat een stuk goedkoper zal zijn, voor een pakket van 15kg betalen we 150€. Nu maar duimen dat we morgen met onze fietsen naar huis kunnen.
PS: We hebben onze blog niet verder aangepast omdat we Liam (een van onze kleinzoons) wilden verassen met zijn verjaardag en dat is helemaal gelukt. Ondertussen zijn wij veilig thuis, onze fietsen is een ander verhaal.
Wordt vervolgd …..