Als wij tegen 's ochtends de radio 2 app starten horen we de presentator zijn luisteraars welterusten wensen, het klinkt wat raar.
Nog zo'n 8 km op de tanden bijten en dan kunnen we na dagen lang bergop en bergaf weer eens vlak fietsen langs de kust. Het voelt raar aan, we waren haast vergeten hoe makkelijk fietsen kan zijn.
Van al die mensen die je langs alle kanten groeten en breed lachend naar je zwaaien kan je hier alleen maar blij gezind worden. Van het woord stress of burnout heeft men hier waarschijnlijk nog nooit gehoord.
De meeste vrouwen en kinderen hebben bij het lachen dan nog eens mooie opvallend witte tanden, bij de mannen is dat wat minder want die beginnen vaak al op zeer jonge leeftijd te roken. Sigaretten zijn hier dan ook spotgoedkoop, voor een pakje van 16 betaal je 20.000 Rp (1,3€).
Omdat het weer eens een korte rit was en het zeer vlot fietste staan we om 9u30 al weer onder een douche, een echte deze keer. Een uurtje later zitten we al weer aan tafel. Meestal kan je in een restaurantje één gerecht bestellen of kan je wat je zelf wil op je bord scheppen uit het aanbod maar deze keer is het anders en zet men meteen een uitgebreid assortiment van verschillende gerechten op tafel. Gezien het vroege uur kunnen we wel spreken van brunchen. Wat we allemaal eten weten we niet maar er zitten zeker voldoende lekkere dingen tussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten