We hoeven vandaag eens niet onze pakken te maken om weer verder te fietsen, op zich al een zalig gevoel.
Seismografisch is Padang een van de gevoeligste plaatsen op aarde. Geregeld krijgt men hier wel eens af te rekenen met een aardbeving. Een van de zwaarste was in 2009 met een kracht van 7,6 en zeker 777 doden.
Het valt ons steeds meer op dat er veel Indonesische handen nodig zijn om weinig werk te verzetten. Het tropische klimaat zet misschien niet echt aan om hard te werken maar zelfs dan nog hebben we niet de indruk dat de Indonesiërs zich graag moe maken. Als je in Europa in een restaurant de bediening zou kunnen laten doen door één persoon zijn er hier minstens drie nodig. Er zijn hier heel weinig jobs veel Indonesiërs starten dan maar een eigen zaakje en proberen zo wat geld te verdienen. Aangezien iedereen praktisch hetzelfde verkoopt valt er waarschijnlijk weinig te verdienen, ze moeten er dan ook niet hard voor werken, zitten of liggen heel de dag in hun winkeltje, hun ingesteldheid is waarschijnlijk wel dat ze met weinig tevreden zijn. Hier zouden wij als Europeanen, die steeds maar meer willen, misschien ook wel een lesje van kunnen leren.
Volgens onze planning zouden we nog zo'n 15 dagen op Sumatra vertoeven om dan een boot te nemen naar Pilau Bintan en van daar dan naar Singapore. In de media lezen we nu echter dat het coronavirus ook al in Singapore stevig in opmars is. We zullen het moeten blijven volgen en zien of we onze plannen niet moeten herzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten