donderdag 13 februari 2020

13/02/2020 Zonder huwelijksattest geen gemeenschappelijke kamer


In de ochtendspits de stad Padang buiten rijden is een heel lawaaierige bedoening. Omdat we de laatste weken gewend waren langs veel rustiger wegen te fietsen klinkt het allemaal nog veel harder in onze oren. Pas na 20km komen we weer op een rustigere weg terecht.
In Pariaman hebben we een kamer gereserveerd in een hotel van de OYO keten. Bij het inchecken is er echter een probleem. Het is een zogenaamd Islamhotel en de regel is dat als we op dezelfde kamer willen slapen we een attest moeten kunnen voorleggen waaruit blijkt dat we wel degelijk getrouwd zijn. We zijn al doorheen veel Islamitische landen gereisd en soms vraagt men wel of we getrouwd zijn maar nog nooit heeft men ons een attest gevraagd. Als we in dit hotel willen logeren en ik geen attest kan voorleggen zal ik verplicht zijn om voor twee aparte kamers te betalen, maar dit vind ik een beetje te gek, dan zoek ik nog liever een andere accomodatie in de stad. Op onze ID-kaart of paspoort staat nergens onze burgerlijke stand vermeld. Plots schiet er mij iets te binnen en kan ik misschien toch nog een bewijs voorleggen. Via het online platform van de stad Sint-Truiden kan ik namelijk verschillende attesten aanvragen die je meteen krijgt toegezonden als een pdf-bestand. Het wordt een heel gedoe want ik moet met twee smartphones in de hand inloggen op het internet, de ene om het attest aan te vragen en de andere om mij via de Itsme-app te identificeren. Het enige attest dat ik meteen kan downloaden is een 'Attest van gezinssamenstelling' dat ik dan nog eens moet doormailen naar de receptioniste van het hotel. Van het attest snapt ze uiteraard niets want het is opgesteld in het Nederlands. Onze namen en adres waar we wonen staan erop vermeld en naast MJ haar naam staat het woord 'echtgenote'. Wanneer ik dit via google translate vertaal en aan de receptioniste toon krijg ik ze eindelijk over de streeP, we mogen samen op één kamer. Een heel gedoe voor een stom papiertje. Dat wordt weer een anekdote om nog vaak na te vertellen.
Enkele dagen geleden schreef ik op de blog dat men het niet zo nauw nam met de voorschriften van de Islam maar er zijn duidelijk nog uitzonderingen.




1 opmerking:

  1. Grappig verhaal. Geniet nog van jullie ontdekkingstocht, jullie lijken er in ieder geval met volle teugen van te genieten.

    BeantwoordenVerwijderen