Dat de Harau vallei veel toeristen probeert te trekken is duidelijk te zien aan de zeer talrijke kleine homestays langs de weg. Het is alsof iedereen een graantje wil meepikken. Het is dan wel te hopen dat er in het hoogseizoen meer toeristen komen opduiken dan momenteel het geval is. De Harau vallei is omzoomd door loodrechte hoge rotswanden langs waar er meerdere watervallen hun weg naar beneden vinden. Met mijn GPS-software Basecamp had ik een rondje in de vallei uitgestippeld van zo'n 20km. Aanvankelijk is het nog een kleine asfaltweg maar later wordt het een onverharde weg en na 9km is het nog slechts een klein voetpad langs een bergwand. Uiteindelijk is er geen doorkomen meer aan en moeten we terugkeren.
We fietsen nog eens terug tot voor het beginpunt van de vallei, terug naar de meer bewoonde wereld. De voorbije dagen zijn we aan het nadenken geweest hoe het verder moet na de Harau vallei richting Dumai, nog een kleine 400km. Als we het als fietsend willen doen moeten we eerst nog behoorlijk lastige bergen trotseren. Daarna wordt het steeds vlakker maar komen we in een gebied terecht dat nog maar weinig interessants kan bieden en bovendien zal het enkele keren moeilijk zijn om onderdak te vinden. Het lijkt ons een beter idee om op zoek te gaan naar een transportmiddel om tot in Dumai te geraken. We gaan informeren bij een busmaatschappij. Vanuit Payakumbuh vertrekt er dagelijks een bus om 13 uur naar Dumai, een rit van 12 uur. We fietsen morgen dan ook een 10 tal km terug tot Payakumbuh en hopen daar overmorgen met onze fietsen op de bus te kunnen.
In de namiddag maken we vanuit ons guesthouse nog een kleine wandeling door prachtige natuur. In de open vlakte van de vallei vind je rijstvelden en langs de randen vind je nog stukken wilde natuur waar de apen volledige vrij spel hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten