Om 6u30 worden we gewekt door luide muziek die van buiten komt. Even verderop is het personeel van een bank begonnen met ochtendgymnastiek, op een gegeven moment schalt de vogeltjesdans door de luidsprekers tot grote hilariteit van de deelnemers die hier zo een eigen versie hebben van die dans.
We weten dat er in Ketahun overnachtingsmogelijkheden zijn, probleem is echter dat we dan een rit van 83 km voor de boeg hebben. Thuis zou zo'n afstand geen enkel probleem zijn maar hier is dat wel even anders. De enige plaats van betekenis is Lais. Bij navraag blijkt hier dan toch een overnachtingsmogelijkheid te zijn. Het is even zoeken want ze is niet als dusdanig aangeven. Boven een ijzer- en kledingwinkel zijn er enkele kamers die door de eigenaars van de minimarkt er vlak naast worden verhuurd. Het is een basic kamer met een ventilator. Voor het toilet, dat tevens moet dienst doen als badkamer, moeten we naar buiten. Een douche zit er deze keer echt niet in, we behelpen ons dan maar met wat vochtige doekjes. Onze kleren kunnen we wel op het terras hangen om te verluchten.
Na een kort middagdutje gaan we op zoek naar een eethuisje in de buurt. Voor de rest van de namiddag installeren we ons op een bank voor de minimarkt om mensen te observeren. Leuk om zien is wel wanneer drie jonge meisjes (ik schat 9 à 10 jaar oud) rond ons blijven hangen. Het is duidelijk dat ze een foto met ons willen maken maar het duurt toch wel even tot een van hen dan toch het initiatief durft te nemen om het ons te vragen.
We dachten dat we de enigen zouden zijn die hier logeren maar tegen de avond zien we een heel assortiment schoenen liggen voor de deur van de kamer naast ons. Het zijn allemaal chauffeurs onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten